Nieuwsbrief nummer 3
Door: Lisanne
Blijf op de hoogte en volg Lisanne
06 December 2005 | Liberië, Monrovia
06-12-05, Monrovia
Lisanne in de grote stad.
Daar ben ik weer! Ik zit nu vijf weken in Liberia, een hele verandering met Kaapstad! In de tussentijd zijn de verkiezingen hier ook geweest en het is een vrij roerige tijd geweest: voor weken was het te gevaarlijk voor ons om de straat op te gaan, er waren veel gewelddadige rellen. Ik heb dus voor 2 weken vast op het schip gezeten en dat was niet zo’n pretje na ook nog eens 2 weken varen. Een maand zo dicht op andere mensen werkte een beetje op mijn zenuwen. Maar ik moet toegeven dat dit wel een hele goede levensles voor mij was.
Ellen Johnson-Sirleaf heeft gewonnen maar men zegt dat er gesjoemeld is en de tegenpartij heeft nog niet toegegeven dat hij heeft verloren... Dat gaat waarschijnlijk nog wel even duren...
Maar nu gaat het heel goed met me! Ik heb wel wat worstelingen (met mijzelf ) gehad en soms had ik zo’n zin om gewoon naar huis toe te gaan. Niet omdat ik het hier niet leuk vind, maar het idee dat ik hier nog 6 maanden blijf! Maar, serieus, door veel gebed voel ik me nu goed. Ik laat alles in Zijn handen rusten .
Ik ben een aantal weken geleden ook van the galley (het kombuis) naar the bakery verhuisd. Stiekem is dit best wel een welkome verandering! Sinds we in Liberia aan kwamen was het werk in the galley een stuk zwaarder:
- Het werd zo’n 45 graden Celsius en boven de pannen is dat nog veel warmer.
- Er kwamen veel nieuwe mensen aan boord: artsen, verpleegkundigen, ontwikkelingshelpers etc. Dat wou zeggen, meer monden om te voeden.
- Omze Liberiaanse dagwerkers krijgen ook een lunch van ons, de enige maaltijd die zij op een dag nuttigen. Ik kwam er achter dat dat betekent dat ze driekeer zo veel eten, alles opgestapeld op een bord: rijst, vlees, groente, vleesbeleg, kaas, minstens vier stukken brood met pindakaas, salade en natuurlijk het toetje...
- En dan was er Mel, de chefkok, ook voor hem was alles een stuk stressvoller en daardoor gedroeg hij zich nog meer als sergiant en schreeuwde de longen uit zijn lijf.
Ik heb echt ontzettend genoten van het werk in the galley, maar ik denk niet dat iets is wat ik 9 maanden vol kan houden. Dus ik nam de baan als bakker met beide handen aan!
Eerst ben ik door Pat (de huidige bakster) getrained en kon ik meedraaien (ontzettende lol met haar gehad!) en vorige woensdag is zij jammer genoeg vertrokken en doe ik het werk nu alleen! Ik bak brood voor de crew en maak een paar keer in de week taart of cake als toetje. Soms tijdens lunchtijd zie ik al die hongerige Liberiaanse mensen mijn brood eten en dan voel ik me toch een beetje trots.
Ik ben trouwens zaterdag naar Cheshire geweest, een tehuis voor geestelijk en lichamlijk gehandicapte mensen. Er wonen ongeveer 15 mensen, voornamelijk kinderen. Het was de tweede keer dat ik hiere naartoe ging en weer even indrukwekkend. Ik zal je een idee proberen te geven van de mensen daar:
Lovely is een meisje van, ik denk, in de 20. Ze is autistisch en heeft ook misvormde voetjes. Ze is zo mooie en heeft lange donkere wimpers. Ze slaat zichzelf regelmatigen en bijt zichzelf in haar arm, de vorige keer had ze in mijn hand gebeten... Vandaag was ze heel rustig en ging steeds op mijn voeten liggen en probeerde contact met me te krijgen. Ik heb haar geaaid en aandacht gegeven, ze worden namelijk naar afrikaanse maatstaven goed verzorgd maar krijgen geen persoonlijke aandacht.
Dan is er Richard Lue, de jongste van het stel, ik denk rond de 8 jaar. Hij ligt alleen maar op de grond en is spastisch, maar hij is heel alert en heeft steeds oogcontact. Het is zo’n schatje en steeds als ik hem kietel barst hij in lachen uit.
Napoleon is een klein gedrongen mannetje, hij doet me aan een teddybeer denken! Ik denk dat hij rond de 30 ofzo is. Hij heeft altijd heel veel praatjes, over geld, de markt, casave leaf (westafrikaans eten). Ook las hij me voor uit een boekje.. onderste boven .
Zo zijn er nog heel veel, sommigen zijn nog vrij alert en sommigen liggen alleen op de grond, in zichzelf gekeert.
Er is nog steeds een probleem met de watervoorziening hier op het schip, het wordt eigelijk alleen maar erger... We hadden al niet genoeg omdat de waterleiding niet goed werkte. Maar nu heeft er ook nog in de Liberiaanse krant gestaan de Mercy Ships de rekening van het water niet heeft betaald. De UN naast ons heeft inderdaad hun rekening niet betaalt, maar wij wel. Ik kom er steeds meer achter dat Liberia heel erg corrupt is vanwege de armoede. Het krantenbericht heeft er voor gezorgd dat ze de waterleiding stil hebben gezet. Er komen wel trucks met water, maar dat is niet genoeg. Hier in de hele stad is trouwens nu helemaal geen vers water meer en er wordt gezegd dat er 20 mensen PER DAG (!!!) aan cholera sterven. De kapitein denkt er zelf aan om naar Sierra Leone te gaan varen als het nog erger wordt. (gebedspunt) Ik hoop dus dat het snel beter wordt want de kapitein kan er niet van slapen, haha.
We hebben gisteravond hier met de nederlanders sinterklaas gevierd en ik was piet! Het was zo ontzettend leuk! We zijn op een echte reddingsboot aangekomen, hilarisch grappig en een tof avontuur. Eerst met sint en ik en een andere piet in een reddingsboot naar beneden getakelt (en dan is 10 meter best hoog!). We hadden het leuke idee om weg te varen en dan later weer terug te komen, ondertussen zou in het hele schip omgeroepen worden dat er een bezoeker op een bootje aan kwam en dan werden we weer omhooggetakeld. Grin maarja ook de reddingsbooten zijn oud en de motor werkte het eerste half uur niet (oeps..). Maar ik had de grootste lol!
Ook de kerst gaat er aankomen en dat belooft een hele toffe tijd te worden. Kerstliedjes galmen nu al door de intercom heen en gisteravond is onder het genot van warme chocolade melk het hele schip gedecoreerd. Het enige verschil is dat het ietsje warmer is... zo’n 40 graden :P.
Ik mis jullie en soms wou ik dat ik met de kerstdagen gezellig even over kon vliegen. Heel erg bedankt voor alle donaties, het is zo’n geruststelling om te weten dat dat allemaal in orde is, prijs de Heer! Heb vanmiddag de post binnengekregen en ik was zoooo blij met al mijn brieven!!!!! Dankje wel iedereen!!!!
Liefs Lisanne
Lisanne in de grote stad.
Daar ben ik weer! Ik zit nu vijf weken in Liberia, een hele verandering met Kaapstad! In de tussentijd zijn de verkiezingen hier ook geweest en het is een vrij roerige tijd geweest: voor weken was het te gevaarlijk voor ons om de straat op te gaan, er waren veel gewelddadige rellen. Ik heb dus voor 2 weken vast op het schip gezeten en dat was niet zo’n pretje na ook nog eens 2 weken varen. Een maand zo dicht op andere mensen werkte een beetje op mijn zenuwen. Maar ik moet toegeven dat dit wel een hele goede levensles voor mij was.
Ellen Johnson-Sirleaf heeft gewonnen maar men zegt dat er gesjoemeld is en de tegenpartij heeft nog niet toegegeven dat hij heeft verloren... Dat gaat waarschijnlijk nog wel even duren...
Maar nu gaat het heel goed met me! Ik heb wel wat worstelingen (met mijzelf ) gehad en soms had ik zo’n zin om gewoon naar huis toe te gaan. Niet omdat ik het hier niet leuk vind, maar het idee dat ik hier nog 6 maanden blijf! Maar, serieus, door veel gebed voel ik me nu goed. Ik laat alles in Zijn handen rusten .
Ik ben een aantal weken geleden ook van the galley (het kombuis) naar the bakery verhuisd. Stiekem is dit best wel een welkome verandering! Sinds we in Liberia aan kwamen was het werk in the galley een stuk zwaarder:
- Het werd zo’n 45 graden Celsius en boven de pannen is dat nog veel warmer.
- Er kwamen veel nieuwe mensen aan boord: artsen, verpleegkundigen, ontwikkelingshelpers etc. Dat wou zeggen, meer monden om te voeden.
- Omze Liberiaanse dagwerkers krijgen ook een lunch van ons, de enige maaltijd die zij op een dag nuttigen. Ik kwam er achter dat dat betekent dat ze driekeer zo veel eten, alles opgestapeld op een bord: rijst, vlees, groente, vleesbeleg, kaas, minstens vier stukken brood met pindakaas, salade en natuurlijk het toetje...
- En dan was er Mel, de chefkok, ook voor hem was alles een stuk stressvoller en daardoor gedroeg hij zich nog meer als sergiant en schreeuwde de longen uit zijn lijf.
Ik heb echt ontzettend genoten van het werk in the galley, maar ik denk niet dat iets is wat ik 9 maanden vol kan houden. Dus ik nam de baan als bakker met beide handen aan!
Eerst ben ik door Pat (de huidige bakster) getrained en kon ik meedraaien (ontzettende lol met haar gehad!) en vorige woensdag is zij jammer genoeg vertrokken en doe ik het werk nu alleen! Ik bak brood voor de crew en maak een paar keer in de week taart of cake als toetje. Soms tijdens lunchtijd zie ik al die hongerige Liberiaanse mensen mijn brood eten en dan voel ik me toch een beetje trots.
Ik ben trouwens zaterdag naar Cheshire geweest, een tehuis voor geestelijk en lichamlijk gehandicapte mensen. Er wonen ongeveer 15 mensen, voornamelijk kinderen. Het was de tweede keer dat ik hiere naartoe ging en weer even indrukwekkend. Ik zal je een idee proberen te geven van de mensen daar:
Lovely is een meisje van, ik denk, in de 20. Ze is autistisch en heeft ook misvormde voetjes. Ze is zo mooie en heeft lange donkere wimpers. Ze slaat zichzelf regelmatigen en bijt zichzelf in haar arm, de vorige keer had ze in mijn hand gebeten... Vandaag was ze heel rustig en ging steeds op mijn voeten liggen en probeerde contact met me te krijgen. Ik heb haar geaaid en aandacht gegeven, ze worden namelijk naar afrikaanse maatstaven goed verzorgd maar krijgen geen persoonlijke aandacht.
Dan is er Richard Lue, de jongste van het stel, ik denk rond de 8 jaar. Hij ligt alleen maar op de grond en is spastisch, maar hij is heel alert en heeft steeds oogcontact. Het is zo’n schatje en steeds als ik hem kietel barst hij in lachen uit.
Napoleon is een klein gedrongen mannetje, hij doet me aan een teddybeer denken! Ik denk dat hij rond de 30 ofzo is. Hij heeft altijd heel veel praatjes, over geld, de markt, casave leaf (westafrikaans eten). Ook las hij me voor uit een boekje.. onderste boven .
Zo zijn er nog heel veel, sommigen zijn nog vrij alert en sommigen liggen alleen op de grond, in zichzelf gekeert.
Er is nog steeds een probleem met de watervoorziening hier op het schip, het wordt eigelijk alleen maar erger... We hadden al niet genoeg omdat de waterleiding niet goed werkte. Maar nu heeft er ook nog in de Liberiaanse krant gestaan de Mercy Ships de rekening van het water niet heeft betaald. De UN naast ons heeft inderdaad hun rekening niet betaalt, maar wij wel. Ik kom er steeds meer achter dat Liberia heel erg corrupt is vanwege de armoede. Het krantenbericht heeft er voor gezorgd dat ze de waterleiding stil hebben gezet. Er komen wel trucks met water, maar dat is niet genoeg. Hier in de hele stad is trouwens nu helemaal geen vers water meer en er wordt gezegd dat er 20 mensen PER DAG (!!!) aan cholera sterven. De kapitein denkt er zelf aan om naar Sierra Leone te gaan varen als het nog erger wordt. (gebedspunt) Ik hoop dus dat het snel beter wordt want de kapitein kan er niet van slapen, haha.
We hebben gisteravond hier met de nederlanders sinterklaas gevierd en ik was piet! Het was zo ontzettend leuk! We zijn op een echte reddingsboot aangekomen, hilarisch grappig en een tof avontuur. Eerst met sint en ik en een andere piet in een reddingsboot naar beneden getakelt (en dan is 10 meter best hoog!). We hadden het leuke idee om weg te varen en dan later weer terug te komen, ondertussen zou in het hele schip omgeroepen worden dat er een bezoeker op een bootje aan kwam en dan werden we weer omhooggetakeld. Grin maarja ook de reddingsbooten zijn oud en de motor werkte het eerste half uur niet (oeps..). Maar ik had de grootste lol!
Ook de kerst gaat er aankomen en dat belooft een hele toffe tijd te worden. Kerstliedjes galmen nu al door de intercom heen en gisteravond is onder het genot van warme chocolade melk het hele schip gedecoreerd. Het enige verschil is dat het ietsje warmer is... zo’n 40 graden :P.
Ik mis jullie en soms wou ik dat ik met de kerstdagen gezellig even over kon vliegen. Heel erg bedankt voor alle donaties, het is zo’n geruststelling om te weten dat dat allemaal in orde is, prijs de Heer! Heb vanmiddag de post binnengekregen en ik was zoooo blij met al mijn brieven!!!!! Dankje wel iedereen!!!!
Liefs Lisanne
-
06 December 2005 - 21:41
Lida:
lieve snoes,
Fijne mail, leuk tel.gesprek...leuk,dat het pakje na 5 weken aangekomen is, de dag na sint! hou van je x mam x -
07 December 2005 - 18:21
Nathan:
ey lisanne zo te horen leer je echt onwijs veel daarop de boot. ik zal voor je bidden greetz nathan -
07 December 2005 - 18:25
Remco:
Hey lisanne ik wens je veel geluk op je verdere maanden in liberia. -
07 December 2005 - 18:49
Liza:
halli lisanne,
ik ben echt blij dat je het zo naar je zin hebt en zoveel leert!
kusjes liza en veel plezier met kerst -
10 December 2005 - 12:05
Lea:
heej heej alles goed? met mij wel....leuk om weer iets van je te lezen....ik mis jou ook een beetje hoor maarre ik wens je een heel gezegende kerst toe en alvast een fijn 2006 ....kus Lea -
11 December 2005 - 16:44
Anne-Marie:
hee schatje! ik hoop dat het weer beter gaat als vrijdag!! heeele dikke knuffel!! -
12 December 2005 - 20:25
Marieke:
ha lisanne, leuk om weer wat van je te lezen. wat hier zo gewoon is is bij jou helemaal niet gewoon. Gelukkig is God altijd dezelfde. Gaaf om te lezen dat je dat merkt. We bidden voor je, liefs marieke -
15 December 2005 - 20:09
Marietje:
he lies!
het duurt iets langer voor het mailtje.. sorry.. school gaat voor ;)morgen of overmorgen ok? dikke kus -
18 December 2005 - 21:32
Nienke:
dag lief zusje, super om je verhalen te lezen!(binnekort de mijne ook op internet hahaha) ben blij dat het weer goed gaat met je! love u! -
19 December 2005 - 09:44
Barbara Weseman:
Hé Lisanne,
wat ziet en leert ge toch veel daarginds! ongelooflijke ervaring voor u! ik wens u prettige Kerstdagen toe met de nodige ontspanning en met voldoende water!
knuffel, Barbara -
21 December 2005 - 18:59
Willemijn:
lieve lisan heel erg gefeliciteerd met je verjaardag!!!!!! is het een daar beetje leuk om het te vieren? nou ja dat zal wel he :) he veel plezier! kus -
22 December 2005 - 14:47
Helena:
hey liesje, heb je een leuke verjaardag gehad? ik dacht laat ik ook nog even reageren, staat wat voller ;) dikke zoen! mijn mijn reactie staat eigenlijk in spreuken 25:25, schijnheilig he:P -
24 December 2005 - 16:30
Mien:
lieve lisanne,
Heb de foto's bekeken en je brieven gelezen . Je bent een lieve dappere meid! Groetjes m mien. -
04 Januari 2006 - 15:55
Willemijn:
he lisan een heel gelukkig nieuwjaar!!! hadden ze vuurwerk op het schip:) wij hier wel hoor. en het heeft hier gesneeuwd, koel he :P beau logeert nu hier, is erg gezellig, de kids vinden het helemaal geweldig, en willen hem erg graag uitlaten, nu ja soms laat beau hen uit maar ja :)
he dikke zoen van ons allemaal! -
10 Januari 2006 - 14:18
Daniela:
Ciao Lisanne
I love you
tua cugina da Roma :)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
